love is over
sorrow is on
pain is endless
keep fighting
until victory is ours
Caddebostan
Gece ellerimizden akarken
Birkaç yıldız gökte
Adalar sessiz
Deniz suskun
Unutmus seni Istanbul
"Sahi, nasıl unutulursun ki?"
Keşke
Geriye bakınca
Sadece aptallıklarım kalırsa hatırımda diye korkum
İçimden gelen seli tutmasaydım
O gün orada
O gece seninle
Olmadığımdan kapıyı aralayamazsam pişmanım
Bazı şeyler için savaşmaya değer
Bazı kişiler için acı çekmeye
Bazı aşklar için emek vermeye
Her şeyi bırakıp seninle olmaya değer
Gün doğumunda kollarında
Gün batımında koynunda
Gecenin kollarında rüyalarında
Sokak lambaları
Bu sokaklar bu deniz
Hersey anlamsız
Sen kayboldukça
Bu sehir bu topraklar ıssız
Bir umut vardı ya
Geceleri uyutmayan
Meltemlere esir şimdi
Insafına kalmış kaderi
Aramızdaki duvar
Sözcüklerim gecenin karanlığına karışıyor
Duyulmayan kelimelerime yanıt yok
Yolun sonu da belli
Bir uçurum
Anlamak istemiyorum
Kendimi kandırıyorum
Oysa aşkın yalan , hayallerim dolan
Olur ya
Bazen hayaller gerçeğe dönüşür imiş
Yanımdasın yağmurda yürürken
Elim elindeydi gönlüm gönlünde
Bir masaldın yatmadan önce okunan
Bir rüyaydın sabahları beraber uyanılmak istenen
Çalıntı satırlar
Bir karanlık içimde
Melankoli
Bir endişe bir panik atak
Gecemi saran hüzün
Ya -madıysa
Ya -mediyse
Dedi merak etme
Mutlu ol artık
Oh be
Frekans
Radyo kanalları arasındaki cızırtı
Gecenin müziğini bozup duruyor
Arayıştayım
Frekansımız bir türlü tutmuyor
Bu kadar yol varken, dünyada yolum izim yokken ve sana hiçbir söz veremezken; umudum olur musun?
Bedelsiz aşkları harcamaya
Taze filizleri topraktan sökmeye değer mi
Her ne kadar gece zifiri karanlık olsa da
Şafak vaktini beklemeye değmez mi
Fırtınadan sağ çıkacağımız belirsizken
Okyanuslara aldanmaz, benimle kalır mısın
Sen hangi şehirde, biz hangi limandayız bilmiyorum
Ama gözlerim gözlerindeyken, tüm kelimeler kayıp dilimde
Bambaska
Hiçbir şeye benzemez sensizliğin sessizliği
Umutlu anların ardındaki yokluğunla
Geleceği belirsiz sözlerimiz boğarken beni
Midemdeki karıncalanma güçleniyor
Boğazımda düğümlenen damlalar
Gözlerimden yaş olup boşalıyor
Teatir
Işıklar yanıktı
Evet evet doğru gördüm
Içerde boş koltuklara baktım
Oyun yok muydu bu akşam
Belki vardı , belki de oynandı
Kapıları açık , perdeleri kapalı
Yalnızım hala bu sahnede
Yalnız geldim , yalnız gidiyorum
Yesil yesil
Sana yakıştığı gibi
Yeşil bu kadar mı yakışır dünyaya
Dünyamı yeşile bürüdün sen
Tüm yolları, tüm köprüleri yeşil kaplamış
Her yol yeşil sonunda
Yeşillerin ortasında sen varsın
Sensin tek kırmzıya dönen , tek gül
Sensin dünyamın başında ve en sonunda
Ne degisirdi?
Bildidğin cesur olsam
Haykırsam herkese
Duygu seli olduğum bilinse
Kalp kırıklıklarından çekinen
Berrak bir cam parça olduğum
Sen seni hiç bırakmadığımı bilsen
Aylardır bugünü beklediğimi
Tüm renkler bakakaldı
Bir tekne kendini rüzgarlara bırakmış
Buluşmuş özlediği okyanuslarla
Sonsuzluk menevişleniyor usul usul
Gökkubbe alabildiğine mavi
Işıklarla donanmış bir gece
Aşıklara yol gösteriyor
Dünyadaki tüm renklerin müsebbibi
Yıldızların tek vârisi
Bir prenses var, kalbimin tek sahibi
Kimileri kimi zaman
Gözyaşları birbirine karışırken
Sen hariç kimse bilmedi nedenini
Sevinç acılarla yoğruluyorken
Umutla yürümek değil miydi
Yaşamın tek sırrı, mutluluğun anahtarı
Huzurla seni beklerken
Sensiz günlerin ışığı hayallerim
Seninle geçen dakikaların toplamı cennetim
Çarenin çaresizligi
Düğüm düğüm
Boğum boğum
Boynum bükük
Sesim titrek
Ve bir ana sığdı
Hiçlikle kainat
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)