"Gece ellerimizden akarken; Adalar sessiz, deniz suskun; Unutmuş seni İstanbul" æ | resfeber
illumination
Belkiler Vazgeçilmez
Hoşçakalların dönüştü vedana
Kalanlar değersizler, biriktirdiğin bilindikler
#1030
Yaşasan bu Şehirde ve benim Dünyamda
Terk edilmekten korkarken
#1028
Hayat basit, sen, ben karmaşıklaştıran, sonsuzda bizi çözümsüzleştiren
Kaçarken seninle başlar gibiydim, senin vedanın vekili şiirlerim...
...hayatımız yaşanmayanlarla dolu
#1027
æ ⋚ Veda
Kısalan rüyalar
Göklerin içinde geç kalmış bulutlarla
Gecemle uykum kavuşur, belki de rüyam rüyana
Ne kadar vaktimiz varsa, hangi sabah hangimiz hatırlarsa
Sıradan imgelerle, rüyalar var olmadı, sen var olmadın mı?
#1026
⩗৻ ADA 🪽
Uyuyan güzel
Kendime itiraf edemediğim bir kaç kelimeden çıkan tek bir cümle
Ömrüm seninle, gerçeğim artık hayalimle
Senin için çizdiğim hatlarla sana özgündü elbisen -ve- işte yer gök pembeler içinde
#1025
Herşeyken
Her şey senden ötürü, bilemezdim
Her şeydin geçmiş ve an, gelecek de
...benimle kalan daim, seninle kalan kim?
#1024
Ada
æ⩗ADA
Kanatların gözlerinden göğe
#1023
Eski değil yeni
Günaydınsız, sensiz günler hayalimden uzak
Aşk başlar ⋉ sonrasında kelimelerin ⋊ en sonunda sessizliğim
Süslü bir yap-bozda yaralarınla sarılı kaldı benliğim
Dualarımda kalan hayallerimiz rengarenk