Gün batımı

Her geçen kadın hayatımdan

Bıraktılar bir iz arkalarından

Sen ne öğrettin

Sen ne bırakacaksın ardından

Korkuyordum korkmamayı öğret bana

Bekliyordum sahilde sular ayağıma usulca değerken

Atlamayı öğret bana denize, denizler olsun sen

Anlayamadığım, anlatamadığım derin gözlerinde kaybolmayı yeğlerdim

Bugün burda gün batımını, denizle kucaklaşan renkleri izlemek yerine

istanbul kor, istanbul ölüm, eski bir şarkıyla, hep eksik...

Aslolan aşktı

Gerisi teferruat

Her şey sende kaldı

Ben bir yangına kanaat 

Bildiğim bir yoldayım

Sonum ölüm

Yine de dönmüyorum 

Sanki seninle olmak çok mühim

O değil bir gün

Haberin gelecek bir dosttan

Diyecekler evlendi bugün

Sen ayılamadın aşkından

Yanılgı

Çaresizlikten yanan yapraklar gibi içim

Olağanlaşan yıkımlar, çıkan kıvılcımlar

Rüzgarım sana doğru estikçe, tüm anılar eskidikçe

Yangın 

Her yanım yangın

İlk kibriti ben çaktım, seyrine daldım

Her şey yok olurken bile

Güzeldin
Çok güzeldin

Düş

Zaman dur durak bilmezken

Ben aynı yerde kalıyorum

Geçmişte bir köşede seni beklerken

Aslında geleceğimizin olmadığını biliyorum

Dar bir sokaktayım

Kaldırmdan düştüm düşüyorum

Bu bir kabus olmalı

Sensiz yapamıyorum

Sudaki en küçük çırpıntı

Geçilmez dalgalar gibi

Seninle olmak bir düşse

Uyanmak istemiyorum

Ezgi

Suskunlukla çalınan bir melodi

Akıllarda kalan garip resimlerdi

Yürüyoruz sona dogru

Beklemiyorsan da çıkıyoruz göge dogru

pax orienta

As

Dans eden renklerin içinde flu yüzlü bir güzel

Göklerden inmişçesine saf

Bir hayalmişçesine hafif

Yakalasana melek kanatlı ellerinden

Sarılsana gözlerinden... Haydi

Rüya

Hayalden gerçeğe dönüştüğün gibi

Bir ihtimalden imkansıza dönüştün

Vedasız sessizce gidişini izledim

Ve umutla gelişimi, ağlayarak dönüşümü özledim


pa. o.....a

Yıllar sonra

Kaçış acıdan mümkün gibi

Uyanık kaldığım her dakikadan kaçıyorum

Başka bir şehirdesin, başkalarının hayallerinde

Ayrılmak zamanı ilelebet

Zamana bırak, zorla olmaz

Gözyası

Kendimize seçtigimiz kaderler

Gün olur bırakır bir tutam keder

Gökte bile kaybolan bir yıldız

Sadece sen ve bizim yalnızlıgımız

sen-siz

Ruhum kırıldığında

Kalbim parçalandığında

Efkar, keder, yalnızlık

Ne dersen de

Sönük kalıyor bir şeyler

Hayatımda bir "sen" olmayınca

Eski günlüklerden kopan kelimeler

Her şeyi unutmak mümkünse

Teybi geriye alıp

Eski şarkıları yeniymişçesine

Bas bas bağırarak

Sadece sizinle dinlemek istiyorum

Kaybettiğim yoldaşım

Ayrıldığım yol arkadaşlarım

Sevemediğim sevgililerim

Gerçekleştiremediğim hayallerim

Ne garip

Aslında hep yanımdasınız ve olabildiğince uzakta

Gittiğim her yerde bir parçanız var yüreğimde

Relapse

 Olgunmuş gibi yaşadım durdum

Oysa ne hayatı anladım

Ne onunla barışmasını bildim

Sonunda aynı kırgınlıklarla

Birebir aynı dertler tasalarla

Sessizliğe haykırdım

Karanlıklardan yürüdüm kapına vardım

Seninle olmak için dünyaları veririm derken

Kendimle başbaşa kalakaldım 

to new endings

love is over 

sorrow is on 

pain is endless 

keep fighting 

until victory is ours

Caddebostan

Gece ellerimizden akarken

Birkaç yıldız gökte

Adalar sessiz

Deniz suskun

Unutmus seni Istanbul

"Sahi, nasıl unutulursun ki?"

Keşke

Geriye bakınca

Sadece aptallıklarım kalırsa hatırımda diye korkum

İçimden gelen seli tutmasaydım

O gün orada

O gece seninle

Olmadığımdan kapıyı aralayamazsam pişmanım

Bazı şeyler için savaşmaya değer

Bazı kişiler için acı çekmeye

Bazı aşklar için emek vermeye

Her şeyi bırakıp seninle olmaya değer

Gün doğumunda kollarında

Gün batımında koynunda

Gecenin kollarında rüyalarında

Sokak lambaları

Bu sokaklar bu deniz

Hersey anlamsız

Sen kayboldukça

Bu sehir bu topraklar ıssız

Bir umut vardı ya

Geceleri uyutmayan

Meltemlere esir şimdi

Insafına kalmış kaderi

Aramızdaki duvar

Sözcüklerim gecenin karanlığına karışıyor

Duyulmayan kelimelerime yanıt yok

Yolun sonu da belli

Bir uçurum

Anlamak istemiyorum

Kendimi kandırıyorum

Oysa aşkın yalan , hayallerim dolan

e^2

Ben biraz aptalım

Sense umursamaz

Köprüleri yaktım

Yolları toza dumana kattım gidiyorum

Olur ya

Bazen hayaller gerçeğe dönüşür imiş

Yanımdasın yağmurda yürürken

Elim elindeydi gönlüm gönlünde

Bir masaldın yatmadan önce okunan

Bir rüyaydın sabahları beraber uyanılmak istenen

Çalıntı satırlar

Bir karanlık içimde

Melankoli

Bir endişe bir panik atak

Gecemi saran hüzün

Ya -madıysa

Ya -mediyse

Dedi merak etme

Mutlu ol artık

Oh be

Frekans

Radyo kanalları arasındaki cızırtı

Gecenin müziğini bozup duruyor

Arayıştayım 

Frekansımız bir türlü tutmuyor

Bu kadar yol varken, dünyada yolum izim yokken ve sana hiçbir söz veremezken; umudum olur musun?

Bedelsiz aşkları harcamaya

Taze filizleri topraktan sökmeye değer mi

Her ne kadar gece zifiri karanlık olsa da 

Şafak vaktini beklemeye değmez mi

Fırtınadan sağ çıkacağımız belirsizken

Okyanuslara aldanmaz, benimle kalır mısın

Sen hangi şehirde, biz hangi limandayız bilmiyorum

Ama gözlerim gözlerindeyken, tüm kelimeler kayıp dilimde

Bambaska

Hiçbir şeye benzemez sensizliğin sessizliği

Umutlu anların ardındaki yokluğunla

Geleceği belirsiz sözlerimiz boğarken beni

Midemdeki karıncalanma güçleniyor

Boğazımda düğümlenen damlalar

Gözlerimden yaş olup boşalıyor

Teatir

Işıklar yanıktı

Evet evet doğru gördüm

Içerde boş koltuklara baktım

Oyun yok muydu bu akşam

Belki vardı , belki de oynandı

Kapıları açık , perdeleri kapalı

Yalnızım hala bu sahnede

Yalnız geldim , yalnız gidiyorum

Yesil yesil

Sana yakıştığı gibi

Yeşil bu kadar mı yakışır dünyaya

Dünyamı yeşile bürüdün sen

Tüm yolları, tüm köprüleri yeşil kaplamış

Her yol yeşil sonunda

Yeşillerin ortasında sen varsın

Sensin tek kırmzıya dönen , tek gül

Sensin dünyamın başında ve en sonunda

Ne degisirdi?

Bildidğin cesur olsam

Haykırsam herkese

Duygu seli olduğum bilinse

Kalp kırıklıklarından çekinen

Berrak bir cam parça olduğum

Sen seni hiç bırakmadığımı bilsen

Aylardır bugünü beklediğimi

Artık

wallpaperswide.com

Sanıyorlar ki 

Yüzümdeki gülümse sahipsiz... 

Bilmiyorlar ki 

Ben olmusum biz...

Tüm renkler bakakaldı

Bir tekne kendini rüzgarlara bırakmış

Buluşmuş özlediği okyanuslarla

Sonsuzluk menevişleniyor usul usul

Gökkubbe alabildiğine mavi

Işıklarla donanmış bir gece

Aşıklara yol gösteriyor

Dünyadaki tüm renklerin müsebbibi

Yıldızların tek vârisi

Bir prenses var, kalbimin tek sahibi

Kimileri kimi zaman

Gözyaşları birbirine karışırken

Sen hariç kimse bilmedi nedenini

Sevinç acılarla yoğruluyorken

Umutla yürümek değil miydi

Yaşamın tek sırrı, mutluluğun anahtarı

Huzurla seni beklerken

Sensiz günlerin ışığı hayallerim

Seninle geçen dakikaların toplamı cennetim

Çarenin çaresizligi

Düğüm düğüm

Boğum boğum

Boynum bükük

Sesim titrek

Ve bir ana sığdı

Hiçlikle kainat

Yollar tükenirken

Gökte bu kadar yıldız görmemiştim

Yollar bu kadar ışık kaplı mıydı

Bir kuş gibi uçarken sana doğru

Aramızdaki duvarları yıkmak istiyorum

Gözlerine dilediğim gibi bakabilmeyi

Sende kaybolmayı diliyorum

Bir şey yoktu aramızda

Söyle ne kalacak sessizlikten başka

Bir gün belki olur ya

Bana bakma öyle

Sever gibi bakma n'olursun

Gözlerinin ardı bir baska derin

Bakısların bir çocuktan masum

Hayallere yer yok artık

Rüyalara sabrım yok artık

Geleceksen gel

Gideceksen ardına bakma n'olursun

Az kaldı

Gözlerinin ardında gizem

Sözlerinde anlamlar saklı

Bilinmezlerin bulmacası

Çözemiyorum

Göremiyorum kaderimizi

İpleri elinde bir kukla hayatım

İhtimalleri sana bağlı

Yazık bu kelimelere

Ayakta uyuyorum

Sen olsan da bilmiyorum

Mumlarım yanık

Odam hep karanlık

Cok istedim seni

Cok istedim cözmeyi

Her şey basitti aslında

Sen hep 1-0 önde, bense bir adım gerinde

Bazen ben hariç her şeye asıkmıssın gibi geliyor

Ufak bir umut elimde kalan

Cimrice verdiği dünyanın

Yeniden yaşaya yaşaya dünü

Unuttum yeni bir günü

Sildim aklımda ne varsa

Kaldı sadece gülüşün, parıldayan gözlerin

Tek hayalimdi kollarıma almak seni, tutmak narin ellerini

Ufak bir umuttu gecemi aydınlatan

Gerçek sandığım bir an

Olmaz olur bazen

Olmayacak, neden olmaycak

Sevmeyecek, hiçbir zaman sevmeyecek

Bilmiyorum neden, yerinde kalmayacak

Gözlerim arayacak seni şehrimde

Değmeyecek ellerim ellerine

Dinmeyecek sevgim sevginle

Su gibi

Sen onu mesut eyle

Hayırlı olanın en iyisini onla buluştur

Yalnız olmaya alışkın olan ben

Onsuz olsam da olur

Yüreğinin sancısını çekmeye razı olan ben

Mutsuz olsam da olur

Kim ki sair

İki satır kaleme alırım

Rüyalarımda seni ararım

Hayatı hal yoluna koyarım

Seni de belki kalbimden kovarım

Sensiz

Sen yokken

Her yer karanlık

Her an şüphe

Her adım yok yere

Sen yokken

Şehirler kurak

Sokaklar boş

Yollar çıkmaz

Başım bedenimden ağır

Gözlerim sanki kançanağı

Sen yokken

Hayatta mıyım meçhul

Varlık içinde yokluk...

Yanıp sönen ışıklar gibi hayat

Bir an yangın bir an durgun

Her yeri keşfedilmiş dünyanın içinde

Nereye gideceğini bilmeyen bir gemi gibi

Rıhtımdan rıhtıma, şehirden şehre

Hatırda kalmayan anılardan bilinmeyene

Açlıktan eksikliklere doğru

Contact for removal: akgunerhan@yandex.com

Picture Source

Death Cab for Cutie*

Kendime utanmadan soruyorum

Onu seviyor muyum diye

Gündüzleri aklım hep sende oysa

Geceleriyse seni bekliyorum  

Bir aptal gibi beni sevmeni umuyorum

Bir şarkı çalıyor, nothing's the same

Tam ortasında gitar çıkıyor sahneye

Ağlamaklıyım, gözlerim kapalı

Ellerim saçlarında dolaşıyor

Parmaklarım ruhunu okşuyor

Uyandım, uyuyor muyum

Nefes aldıkça dalıyorum

Yeniden uyku, yeniden home is a fire*

Sonsuzluk geceyle kavuşunca

Rüyalara dalayım, yeter ki seninle kalayım 

Amore perduto

Darılıyorum bazen hayata

Öyle kırgınım ki sorma

Tattırmadı teninden

Esirgedi yüzünü yüzümden

Düşündükçe batıyorum

Aklıma hayaller çalındıkça

Dünyaya isyan ediyorum

Gittikçe eriyorum gittikçe

Herşey hayaldi, tek gerçek sendin

Kumdan şatolarım

Gökyüzünde kayıp yıldızlarım

Bir de sen varsın

Aramızda uzun topraklar var

Ve acınası bir deniz

Gel desen aşılacak

Meleklerin içinde sen...

Ne kadar büyüktü kalbin

Kapıları kapalı

Derindi gözlerin

Ufukta masumane bakışın

Işıl ışıldı gülümsemen

Dünyamı aydınlatırdı

Melekler elele tutuşun

Dualar kabul olsun bugün

Ona deyin her şeyin en güzeli

Armağan ona yolların en hayırlısı

Bildim gönlün baskasında, dediler kurup kurup durma

seni onunla görünce

yolda sokakta ağlamam

tutarım gözyaşlarımı

hepsi bana gerek
gece uzun, dolacak kalbime hüzün

rüyalarım kovar mı seni bilmem ama

kalbim darılmadı sanma

Yenilgisiz savaşlar, umutsuz haykırışlarım var

bu yol doğru değil

izlediğim yol aşk değil

beklediğim yer kimsesiz

kaldım sensiz çaresiz

kalsam bir ömür kapısız saraylarda

oysa girdin sen başka hülyalara

aşığın her yazdığı duyulmaz, her yazdığı okunmaz ama

bil ki oldun ölümsüz sen bu satırlarda

Evrenın tek hakimi

İkinci şanslara inanır mısın?

İkinci baharlara?

Sonradan bulunan mutluluklar,

Yeniden yaşanan çocukluklar gerçek mi?

Güneşin doğuşu batışı belli

Kışın bitişi nevruzun tarihi belli

Doğacağım tarih oleceğim tarih belli

Ne zaman mutlu ne zaman mutsuz olacağımı kaderime yazmadın mı?

Aşkların en güzelini gülüşlerin en samimisini

Umutlarımın gökte yankılanıp kara denizlerde batacağını önceden belirlemedin mi?

Halen neyin üzüntüsündeyiz yarab?

Ağlayıp duracağımı bilmedin miydi?

Bir anda bir anında

Her nefeste bır dugum

Her dugumde sen varsın

İç çekişlerimde

Düşerken uyandığım rüyalarımda

Mutlu sonlarımda sen varsın

Birgün karşılaşırsak bilinmeyen bir yerde

Unutma seni sevdiğimi

Başka bir boyutta, başka bir zamanda

Renkler solduğunda

Unutma bana bir şans verdiğini

k.i.b.

Özür dilerim

İklimler değişirken

Mevsimler aynı kaldı

İçim içimden taşarken

Kanatlarımın altına alamadım seni

Tanımadığın bir ses

Utandığım bir his

Tutmadığın bir el oldum

Kusuruma bakma

Kendine iyi bak

æ | pax orienta

Sütunlar çukura düşünce

Bu kadar büyük adım

Atmamak gerekti

Herkesten farklı

Olmamam iyiydi

Tuttuğum ipi

Bırakmamak

Güzelleri yüreğimde

Tutmamak elimde değildi

Esasen kökünden kopmak

Beni yedi bitirdi

Karşı

Karşıya eski yılları alıp

Bir sigara tellendirmek isterdim şimdi

Hava güneşliyken veya akşam umut doluyken

Boğaza karşı

Eski banklarda

Şerefine derdim, şerefine yıkılmış hayallerim!

Gece

Eski yollar kapandı

Işıkları söndü her evin

Meğersem bulunduğum muhit, sessizliğin krallığıymış

Mazi

Herşey sende saklı

Herkes senle anlamlandı

Aşklarımın aydınlık yanları

Anıların soluk renkleri

Senle aydınlandı

Unutuldu mu

Arkamızda mı kaldı

Hayatımızın ortaklığı

Artık yanıtsız sorularım var

Ve dindiremediğim gözyaşları

Gerek

Bakmama gerek yok

Gözlerim kapalı seni görüyorum zaten

Bilmene gerek yok

Senin için anlamı yok zaten

Sevmeye de sevilmeye de gerek yok

Hangi aşk bitmiyor ki zaten

iyi geceler...

Yolları özledim

Ağaçsız tarlaları

Kara kuru toprağı özledim

Bitmek bilmeyen elektrik direklerini

Seni özledim

Sesini, kelimelerini

İmkansızı özledim

Arkadaşlığımızı, düşlerini, çıkmazlarını

Geceyi özledim sonunda, uyuyor musun

Teker teker ödüyorum borçlarımı bak

Biliyor musun gözlerim nemli

Yalnızca sana hasretim

Uzak

Uzaktın o yüzden gördüm belki

Yakındın, kaybederim, korktum sanki

Bu sefer sevdi dedim, sevmemiş ki

806

Gel dedin biraz bekle şu yağmur dinsin dedim

Gün açtı, koşarak sana geldim

Bekledim, bekledim güzel gözlerinden sezdim

Gidiyorum şimdi,  bitti mi diyeceklerin?

Gece

On yedi ocak'ı on sekizine baglayan gece,
bizi ayıran şehirlerin ortasında bir yerde...



Bu gece her şeyi oluruna bıraktım

Rıhtımdaki tüm gemileri karanlık denize saldım

Sen yoksun

#1

Umut?

Bu şehre yüzlerce uçak iner

Hiçbirinde sen yoksun

Bahar gelince binlerce çiçek açar

İçlerinde sen yoksun

Bu sessizlik, bu bekleyiş deli ediyor

Kapalı kapıları aralık zannediyorum ya

Yıkılmış köprüleri yerinde

İşte ben orada tükeniyorum

Sonraki zaman

Biliyorum bir gün bir başkası girecek gönlüme

Ama ne senin kadar içime siner, ne de senin yerini alır

Yalnız da geçer hayat, elbet tek başına da

Sormaz ki saatler sevdiğin yanında mı?

Bir resim, bir ses gelse senden

Benim deli yüreğim yolları aşmaz mı?

Utanırım, sıkılırım, söyleyemem kimseye

Yazdıklarım dillense, göz yaşlarım dinse

Senin güzel yüreğinde bana bir yer bulunmaz mı?