"Gece ellerimizden akarken; Adalar sessiz, deniz suskun; Unutmuş seni İstanbul" æ | resfeber
1990 ea creative 🔹1997 return : reborn 🔹 2001 helios iii 🔹 2006 pax orienta : aetates obscurae
🔹2023 ⩘ panacea : veda : ada : donanma : vefa : kıta : tacenda ⩗
Düş
Zaman dur durak bilmezken
Ben aynı yerde kalıyorum
Geçmişte bir köşede seni beklerken
Aslında geleceğimizin olmadığını biliyorum
Dar bir sokaktayım
Kaldırmdan düştüm düşüyorum
Bu bir kabus olmalı
Sensiz yapamıyorum
Sudaki en küçük çırpıntı
Geçilmez dalgalar gibi
Seninle olmak bir düşse
Uyanmak istemiyorum
As
Dans eden renklerin içinde flu yüzlü bir güzel
Göklerden inmişçesine saf
Bir hayalmişçesine hafif
Yakalasana melek kanatlı ellerinden
Sarılsana gözlerinden... Haydi
Yıllar sonra
Kaçış acıdan mümkün gibi
Uyanık kaldığım her dakikadan kaçıyorum
Başka bir şehirdesin, başkalarının hayallerinde
Ayrılmak zamanı ilelebet
Zamana bırak, zorla olmaz
Gözyası
Kendimize seçtigimiz kaderler
Gün olur bırakır bir tutam keder
Gökte bile kaybolan bir yıldız
Sadece sen ve bizim yalnızlıgımız
sen-siz
Ruhum kırıldığında
Kalbim parçalandığında
Efkar, keder, yalnızlık
Ne dersen de
Sönük kalıyor bir şeyler
Hayatımda bir "sen" olmayınca
Eski günlüklerden kopan kelimeler
Her şeyi unutmak mümkünse
Teybi geriye alıp
Eski şarkıları yeniymişçesine
Bas bas bağırarak
Sadece sizinle dinlemek istiyorum
Kaybettiğim yoldaşım
Ayrıldığım yol arkadaşlarım
Sevemediğim sevgililerim
Gerçekleştiremediğim hayallerim
Ne garip
Aslında hep yanımdasınız ve olabildiğince uzakta
Gittiğim her yerde bir parçanız var yüreğimde
Relapse
Olgunmuş gibi yaşadım durdum
Oysa ne hayatı anladım
Ne onunla barışmasını bildim
Sonunda aynı kırgınlıklarla
Birebir aynı dertler tasalarla
Sessizliğe haykırdım
Karanlıklardan yürüdüm kapına vardım
Seninle olmak için dünyaları veririm derken
Kendimle başbaşa kalakaldım
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)