lovey dovey 🎉 poetry: Sonsuz

Gül dedigin dikensiz
Devir bu sana ben kimsesiz
Yoktu amansızdı gece sessiz
Vardın yoksun gün günessiz

Dumanlar icinde gönül
Sevdim iste onu ince narin bir gül
Gül dedigin her deme layık bir sarıgül
Isıt içimi sarıl bana ve n'olur yeniden gül

Özler gözler gülüsünü essiz
Umutsuzum korkak gönülsüz
Senin gibi aydınlık askım sonsuz
Yanlıs anlama sakın hikayemiz sonsuz